‘Ben je morgenavond thuis?’ De stem wachtte en op mijn bevestigend antwoord vervolgde de spreker: ‘Ik heb die dag bezigheden in de St. Willibrordsabdij (Slangenburg) en wil na afloop jou opzoeken’ Zo geschiedde. Een hartelijk weerzien, bijpraten bij een glas wijn en omdat mijn gast in België woont stelde hij een tweede warme maaltijd zeer op prijs. Aangezien hij tijdig moest vertrekken rende ik voor een snelle maaltijd naar de afhaalchinees op loopafstand. Toen ik terug kwam had hij zich genoeglijk geïnstalleerd op de bank met Willem aan zijn zijde en dat is bijzonder, want Willem is schuw. Een boek over kloosterzusters lag losjes in zijn handen. In volle harmonie zaten wij aan de haastig gedekte tafel, boven de plastic schaaltjes filosofeerden er duchtig op los. Ondertussen keek mijn kloostervriend peinzend naar buiten en merkte op dat de luchten in het noorden zoveel helderder waren dan in het zuiden. Het begon te donkeren, ik stak een kaars aan. ‘Wat zou broeder Frans Huiting hier dolgraag bij willen zitten.’ Met zijn opmerking kon ik het alleen maar eens zijn.
We belandden op het schrijversterrein en toen op het kersverse tijdschrift ‘De Kovel’. Het blad heeft de plaats ingenomen van het benedictijnse tijdschrift ‘Monastieke Informatie’. Met de woorden ‘graag je oordeel’ werd me de allereerste uitgave aangereikt. Na de koffie stond hij op. ‘Ik ben blij dat ik die extra kilometers heb gemaakt. Jou zien in je leefomgeving heeft een dimensie toegevoegd aan de vriendschap.’ Toen reed hij weg.
De rest van de avond heb vol aandacht zitten lezen in ‘De Kovel’. De naam is veelzeggend. Een kovel is een wijd kleed of mantel met een kap aan de rugzijde, gedragen door kloosterlingen tijdens het koorgebed. Dirk Hanssens osb, monnik in de benedictijner abdij ‘De Keizersberg’ in Leuven en hoofdredacteur schrijft onder meer: ‘De kovel is een mantel die de hele wereld bestrijkt. Een wereld als een grote ontmoetingsplaats. Het is een gebedsmantel, die de zoekende mens in staat stelt zijn oorspronkelijke eenheid terug te vinden.’ Fijntjes merkt hij op dat de lezer de kovel moet ontdekken, er zitten namelijk onvermoede plooien en zakken in. Ik bladerde verder. Mieke Pot vertelt over het leven dat zij gedurende twaalf jaar leidde als kartuizer kloosterzuster. Ze heeft thans in het Neuro Linguïstisch Programmeren (NLP) een stevig anker heeft gevonden. ‘De vorm is veranderd, de essentie blijft onveranderd.’ De Kruispunt-kloosterserie komt aan de orde, de fijnzinnige gebatikte kovels door de zusters van het Liobaklooster in Egmond en een lezenswaardig artikel van Charles van Leeuwen over Basilius de Grote.
De ‘Kovel’ is een monastiek tijdschrift voor Vlaanderen en Nederland (80 pg.), zij het dat de aandacht vooral uitgaat naar kloosters in Vlaanderen. Het is fraai uitgevoerd, verschijnt 5 maal per jaar en is verlucht met veel plaatjes. Voor de protestant, die een blik wil werpen over de kloostermuur, is het uitermate geschikt.
Aly Brug
Administratie ‘De Kovel’, Raadhuisstraat 26, 5056 HD Berkel-Enschot
(Eerder gepubliceerd in Centraal Weekblad.)