Een stuk beneden Dijon ligt Tournus, een stad met een Romeins verleden. Daar staat een prachtige Romaanse kerk: de St.Philibert. De kerk is al gesticht rond 180 n.C., toen een evangelist, St.Valerianus, uit Klein-Azië naar Tournus was gekomen om het Evangelie te verkondigen. Hij is daar ook als martelaar gestorven en in het klooster bijgezet.
In 875 n.c. kwamen er veel kloosterlingen uit Noirmoutier, op de vlucht voor de Noormannen. Noirmoutier ligt op een eiland onder Nantes. Daar had St.Philibertus het Evangelie verkondigd en een kloosterorde gesticht. Hij was daar ook in 684n.c. als martelaar gestorven. Zijn gebeente hadden de kloosterlingen meegenomen naar Tournus, waar het in de crypte van de kerk werd bijgezet. Sindsdien kreeg de kerk de naam “St.Philibert”.
Omstreeks het midden van de 10e eeuw had Tournus te lijden onder de invallen van Hongaren, die de kerk verwoestten. In het begin van de elfde eeuw is men begonnen de kerk weer op te bouwen. Men begon met een langer en breder “langhuis” (het middenschip) dan voorheen, links en rechts zijbeuken. Het geheel werd gedragen door zware pijlers, die boven uitliepen in zgn. “gordelbogen”, waarop het “tongewelf” rustte. Tussen de gordelbogen waren kleine ramen geconstrueerd. Het opmerkelijke in Tournus is, dat het tongewelf niet uit één stuk is, van voren naar achteren lopend, maar gedeeld in aparte gewelfjes, die overdwars tussen de gordelbogen liggen, dus niet in de lengte maar overdwars. Dit was eigenlijk een soort noodoplossing, maar is toch door de eeuwen heen zo gebleven. De zijbeuken overwelfde men met kruisrib-gewelven. Het geheel biedt een mooie ruimtelijke en lichte aanblik.
We beginnen met de markante torens. Als een donjon rijzen zij omhoog, in Lombardische stijl versierd. De grote toren ligt wat naar achteren op de “viering” (de kruising tussen middenschip en dwarsschepen). Tussen de beide torens vooraan ligt de indrukwekkende façade. Na de entree kom je eerst in de “narthex”, een voorportaal, opgebouwd uit twee étages.
Hier ziet u de buitenkant:
Dan gaan we naar binnen:
Nog niet zo lang geleden is de kerk gerestaureerd. Men zegt, dat hij aan luister heeft ingeboet! Ik laat u nog enkele foto’s zien van na de restauratie. Deze heb ik van Internet “afgeplukt”.
Het ziet er allemaal prachtig uit! Maar de oude “glans” mis je toch een beetje. Als u ’t helemaal zeker wilt weten, gaat u dan maar eens kijken!
