HARZlich willkommen

Wij waren 10 dagen in de Harz op vakantie, samen met twee zussen van mijn vrouw en een zwager. En we hebben het geweldig gehad. Met alle recht kun je spreken van “HARZlich willkommen”. Zulke aardige gastvrije mensen, en zo’n prachtige ongeschonden natuur, en zulk een stilte overal! “Das es so etwas noch gibt!” In de drukte van ons bestaan, de drukte om ons heen, de drukte op de wegen, houd je zoiets niet voor mogelijk! Wij reizen met de “Hotelbon” en kunnen daardoor gebruik maken van goede hotels tegen heel redelijke condities. Zo waren we dit keer in Hahnenklee, vlak bij Goslar, in hotel “Walpurgishof”, naast de beroemde Noorse “Stabkirche” (zie het plaatje hieronder). Van te voren had ik al uitgezocht of het hotel toegankelijk was voor gehandicapten. Nou dat was het hoor! Er was een royale lift naar de drie verdiepingen en het Erdgeschoss, waar zich een prachtig invalidentoilet bevond. Om mijn bed te verhogen hadden ze er een extra matras boven op gelegd. De leiding van het hotel, het echtpaar Bender en de medewerkers hebben er alles aan gedaan om het ons zo comfortabel mogelijk te maken. Elke ochtend een overvloedig ontbijt en ‘s-avonds een viergangen diner. Waar mogelijk hield de kok rekening met mijn arme nieren om mijn portie zo zoutarm mogelijk te maken. Ja, we zullen ze missen, die Henrike en Julia, Arturo, Gianni en Tobias, en de anderen, die voor ons gezorgd hebben!

In die tien dagen hebben we zo goed mogelijk de omgeving verkend. Liefhebbers van oude stadjes als wij zijn, ging de eerste reis natuurlijk naar Goslar, de hoofdstad van de Harz en naar onze smaak ook de mooiste stad. We zijn er drie keer geweest! Maar ook Osterode mag er zijn, heel gezellig, met de markt naast de kerk en overal uitverkoop! Dan waren we nog in Bad Grund, Wernigerode, Bad Harzburg, Lautenthal, Wildemann,Clausthal-Zellerfeld Blankenburg en Quedlinburg. Daar hebben we mooie oude raadhuizen en schitterende vakwerkhuizen bewonderd. En natuurlijk zijn we -waar mogelijk- in alle kerken geweest. Ik zal daar op deze website nog wel eens uitgebreider verslag van doen. We reden door het Okerhal, langs de Bocksberg en de Brocken, over prachtige wegen, waar je nauwelijks een tegenligger tegenkomt.

De kosteres van de prachtige “Heilige Geist Kirche” in Clausthal voegde me een wijs gezegd toe, toen ik misschien wat onvoorzichtige uit de kerk stapte: “Aber, mein Herr, ein alter Mann ist kein Diesel!”. Je zou het best wel willen zijn bij zoveel moois, dat er te zien valt! Op zondag 25 juni zijn we natuurlijk bij de “buren” te gast geweest, in de “Stabkirche“. Het trof, dat het een feestelijke dienst was ter opening van de feestweek vanwege het 100-jarig bestaan van deze houten kerk (er is geen spijker aan te pas gekomen!). Na de dienst was er buiten nog een feestelijk samenzijn met een glaasje Sekt en natuurlijk “hausgemachte” Kuchen. En dat alles in de stralende zon. Die zon is trouwens de hele week bij ons geweest. Slechts één keer hebben we een paar druppels regen op de voorruit van de auto gehad! De dames hebben nog enkele keren kunnen Nordic-Walcken in de uitgestrekte bossen rondom Hahnenklee. En natuurlijk hebben we ook een kijkje genomen bij de Harzquerbahn, de romantische smalspoorstoomtrein naar de Brocken (ruim 1100 meter hoog).

Menig terrasje hebben we ook bezocht. En het moet gezegd worden: zeer “preiswert”. Voor €3.60 kun je daar nog op een terrasje zitten, met een lekkere kop cappuccino en een groot stuk Tiramisutorte! Tenslotte hebben de mannen ook nog een paar nieuwe drankjes ontdekt: “Schierker Feuerstein“, een lekkere kruidenbitter, en “Wöltingerode Kloster-Edelkorn“. Dit laatste is een echte kloosterdrank. Het komt van het klooster “Wöltingerode” in Vienenburg in Noord-Duitsland.