Dit is het verhaal van een kleine Gemeente: zo’n 350 leden (lidmaten, doopleden en geboorteleden). De Gemeente kan niet bogen op een oude geschiedenis, want zij bestaat nog maar 140 jaar. Toch is er in die vrij korte tijd heel wat gebeurd! Daarover wil ik u graag iets vertellen.
De geschiedenis van de Hervormde Gemeente in Wilhelminadorp loopt parallel met de geschiedenis van de Wilhelminapolder. Wilhelminadorpers heten in de wandeling dan ook “poldersen”. En als een dominee in Wilhelminadorp preekt, dan preekt ie “in de polder”.
Het jaar 1841 geldt als het officiële stichtingsjaar van onze Gemeente. Lange tijd is de Gemeente gecombineerd geweest met de Hervormde Gemeente van Goes. In de jaren is een combinatie ontstaan met Kats. Sinds mijn komst in 1978 is de Hervormde Gemeente van Wilhelminadorp gecombineerd met de geestelijke verzorging van verpleeghuis Ter Valcke in Goes. Samen hebben ze dus één predikant. Tijdens de 140 jaar van haar bestaan hebben zeer illustere predikheren de Gemeente mogen dienen. Het meest tot de verbeelding spreekt wel de “oude Gunning”. Deze predikant, ds. J. H. Gunning, is later erg bekend geworden door de uitgave van het bekende blaadje “Pniël”. Maar wie herinnert zich ook niet de namen van Prof. Dankbaar, ds. De Vries, ds. Cornelder en ds. Lindeboom? Ze hebben allemaal in Wilhelminadorp gestaan en gewoond in de oude pastorie aan het kanaal.
Het kerkje in Wilhelminadorp ligt lieftallig verscholen tussen oude dennenbomen. Het nodigt uit om er eens binnen te gaan. U wordt begroet door koster Jan van der Velde, die reeds 37 jaar, en door zijn vrouw Greta, die al 53 jaar ter plaatse het kostersschap behartigen. Onder de welluidende tonen van organist J.Willemstein, reeds 31 jaar bij ons organist, treedt u dan het kerkje binnen. Let op: de banken zijn hard en smal, maar het voorgeslacht placht er ruim anderhalf uur op te zitten, dus zal het u ook wel een uurtje lukken. Als het schemert, gaan de Jugendstillampen aan! Een feestelijk gezicht. Op de feestdagen wordt de dienst luister bijgezet door pistonblazers van de fanfare “De Echo”. Met Pasen was gedurende de laatste jaren bij ons de hele fanfare te gast. De Paasliederen spetterden dan de kerk uit!
De Gemeente heeft een bloeiende vrouwenvereniging, “Eltheto” geheten, met zo’n 30 leden en een geschiedenis van nu al 27 jaar (1981). Er zijn gelukkig ook verschillende jonge gezinnen in het dorp, die regelmatig zorgen voor vreugdevolle arbeid aan het doopvont. Er is ook een Gezinnenkring. Het Heilig Avondmaal wordt vier keer per jaar gevierd met ca.65 deelnemers. Het aantal kerkgangers schommelt tussen de 60 en 120 met uitschieters naar beneden van 30. En naar boven (de Paas- en Kerstgangers!) van tegen de 250.
Tenslotte rest mij nog te vertellen, dat de Gemeente binnenkort weer een pastorie met eigen dominee in het dorp zal krijgen, want ik zelf hoop daar eind van het jaar te gaan wonen in een nog te bouwen (voor mijn handicap aangepaste) woning. En … we hopen daar nog lang te blijven ook, want Wilhelminadorp is best een fijne Gemeente.
(dit stuk is in 1981 geschreven; ik ben er nog tot 1996 gebleven)
Voor meer foto’s van “Wilhelminadorp”, klik hier.
Ik heb nog enkele oude krantenknipsels gevonden, waarin ons kosterspaar Jan en Greta v.d.Velde in het zonnetje wordt gezet. Ook een gehouden toespraak voor onze onvolprezen organist Jacob Willemstein.
