Vrees niet

“Vrees niet, want ik ben met u”
Jesaja 41, 10

Pinksteren is het feest van de Heilige Geest en van ons. Van de Heilige Geest, omdat wij gedenken, hoe Deze op die eerste gedenkwaardige Pinksterdag is uitgestort. Van ons, omdat die Heilige Geest voor ons gekomen is als Helper en Trooster. Wij geloven, dat die Heilige Geest aan mensen geloof en aan die mensen het Evangelie uitlegt en zo die mensen tot Kerk en Gemeente maakt. Het eerste wat wij geloven van de Heilige Geest is: dat Hij de Heer Zelf is. Dat Hij kracht naar ons toe is, een helpende en zegenende hand. Door de Heilige Geest blijft de Heer Jezus onder ons en hoeven we niet bedroefd te zijn om Zijn heengaan met Hemelvaart. “Ik zal u niet als wezen achterlaten, Ik kom tot u. Nog een korte tijd en de wereld ziet Mij niet meer, maar gij ziet Mij, want Ik leef en gij zult leven” (Joh.14, 18).

De Heilige Geest brengt mensen tot geloof. Wat houdt dat nu precies in? Ik denk, dat het alles te maken heeft met “vertrouwen”. Geloven is vertrouwen hebben in God. De Geest schenkt vertrouwen en wekt ook vertrouwen. Het is zo een dubbele beweging! Van God uit: “Wees maar niet bedroefd, want Ik blijf bij jullie, vertrouw daar maar op!” Maar ook van ons uit: “Wij geloven Uw Woord en vertrouwen er op, dat U ons nabij wilt zijn!”

Eens kreeg ik van een mevrouw een doos met oude boeken op het gebied van Kerk en theologie. Daar was ook het bekende juweeltje van Dr. Buskes bij: “Ziekentroost”. Ik bezat het nog niet en was er daarom erg blij mee. Toen ik er laatst in las, werd ik getroffen door wat de oude meester over het vertrouwen schreef. Mag ik het u doorgeven? Ik moet het u wel doorgeven, want voor in het boekje had iemand met beverige hand geschreven: “Na gebruik gelieve u dit boekje door te geven aan een zieke of eenzame”. Dat doe ik dan ook bij deze met het allergrootste plezier, want beter dan Buskes kan ik het toch niet zeggen! Hieronder volgt dus een hoofdstukje uit de Ziekentroost. Ik hoop, dat u er veel aan mag hebben en zo een gezegend Pinksteren mag beleven!

Vertrouwen

Ik roem in God, ik prijs ’t onfeilbaar Woord,
Ik heb het zelf uit Zijn mond gehoord.
Ik roem in God, door gene vrees gestoord (Ps.56, 5).

De nieuwe Psalmberijming zegt hetzelfde op een andere wijze:

God is mijn deel, mijn vreugd, mijn levenslicht,
Ik prijs Zijn Woord, dat mij heeft opgericht.
Dit Woord houdt stand, dit is mijn toeverzicht.

Het woord “onfeilbaar” is wat negatief. Het zegt wat Gods Woord niet is: feilbaar. De nieuwe berijming zegt het positief: Gods Woord houdt stand. Het woord “onfeilbaar” spreekt bovendien meer tot het verstand dan tot het hart. Ik zou liever zingen “ik roem in God, ik prijs ’t betrouwbaar Woord!”

Echt vertrouwen is Gods vertrouwen en dat Godsvertrouwen is een werkelijkheid in uw leven, als God Zijn betrouwbaar Woord tot u spreekt en u zich zelf op dat betrouwbare Woord verlaat, zodat u dit Woord vasthoudt en door dit Woord vastgehouden wordt.

Een eenvoudige vrouw op Texel, die jaren lang ziek was en het daarmee moeilijk had en daarom nogal eens twijfelde, zei eens tegen mij:

“Als ik het kwijt raak, lees ik Jesaja 41, 10 en 13. Ik lees die woorden hardop:
Vrees niet, want Ik ben uw God, Ik sterk u, ook help Ik u, ook ondersteun Ik u met mijn heilrijke rechterhand, Ik de heer grijp uw rechterhand vast, die tot u zeg: vrees niet, Ik help u!
Dan leg ik mijn vinger bij die woorden en zeg ik tegen de Heer: Gij hebt het Zelf beloofd en dus is het waar, ook voor mij, ik geloof Heer, kom mijn ongeloof te hulp!”

Er was eens een kleine jongen, die voor zijn moeder op zolder iets moest halen. Na het avondeten had vader uit de kinderbijbel voorgelezen en het slot was: God is overal en dus hoeven we nooit bang te zijn. De kleine jongen ging naar boven, maar kwam niet terug. Toen moeder ging kijken, zat hij halverwege op de zoldertrap. Hij durfde niet verder naar boven, omdat het donker en ruw weer was. De pannen rammelden op het dak. Hij durfde ook niet naar beneden, omdat hij zijn opdracht niet had vervuld. Moeder zei: nu hebben we dat mooie verhaal uit de Bijbel gelezen, je hoeft toch niet bang te zijn, God is overal! De kleine jongen zei: dat weet ik ook wel, maar ik had toch liever dat Hij mij een handje gaf!

Aan een God op bergen en in dalen, een God van overal en nergens, hebt u niets. U kunt niet op Hem vertrouwen. U hebt een God nodig precies daar, waar u het moeilijk hebt, halverwege op de zoldertrap, als niet vooruit en niet achteruit kunt. Als de mensen dan zeggen: je hoeft niet bang te zijn, God is overal, denkt u bij u zelf: het zal wel waar wezen, maar ik had toch liever, dat Hij bij mij was en mij een handje gaf.

Hier hebt u Gods belofte: “Ik de Heer grijp uw rechterhand vast, zie niet angstig rond, Ik help u!”

Op deze belofte en op God, die in deze belofte u Zijn hulp toezegt en uw hand vastgrijpt, moogt u vertrouwen. Geen vraagteken er achter, maar een uitroepteken er voor: !Vertrouwen!

Pinksteren
Het is niet waar, dat Gij ons hebt verlaten,
Gij zijt niet ver van ons vandaan gegaan,
En zelfs voor ons, die U zo vaak vergaten
Blijft elke dag U hart wijd open staan.

Het is niet waar, dat wij Uw hand niet voelen,
En dat wij tastend door het donker gaan;
Gij weet nog vóór ons spreken ons bedoelen,
Als wij alleen zijn, komt Gij baast ons staan.

Ons leven is toch veilig in Uw handen?
Het is toch waar, dat Gij nog wond’ren doet?
Ook in ons hart kunt Gij Uw vlam doen branden,
Luid roept in ons de stem, heer, van Uw bloed.

Door onze handen zegent Gij de mensen,
Door onze mond spreekt Gij Uw troostend Woord,
Door onze daad doorbreekt Gij alle grenzen,
Door ons gebed trekt G’ overwinnend voort!

Nel Benschop
(uit “Een boom in de wind”)