Psalm 73, 23-24
Nochtans zal ik bestendig bij U zijn,
Gij hebt mijn rechterhand gevat;
Gij zult mij leiden door Uw raad,
En daarna mij in heerlijkheid opnemen.
Hier spreekt een mens in nood. En hij ergert zich er vreselijk aan, ja hij komt in opstand tegen zijn lot. Zijn geloof raakt aan het wankelen en hij voelt zich van God verlaten. Dat is een verschrikkelijke ervaring. Misschien herkent u hiervan wel iets bij u zelf. Soms moet je door een geestelijke strijd heen. De dichter van Psalm 73 weet daar alles van! Uit eigen ervaring. En daarom is het goed naar deze man te luisteren.
Als hij onze tekst uitspreekt, heeft hij de innerlijke strijd al achter zich. Het eind van alles is toch, dat hij weer tot God gekomen is en dat hij zich schikt, nee, niet in zijn (nood)lot, maar in het welbehagen van God. Want dat heeft hij gemerkt: dat God met hem meevoelt. Daarom ook geeft hij zich aan Hem over, aan Zijn leiding: “Gij zult mij leiden door Uw raad”.
Is dat een soort berusting? Omdat hij tenslotte wel inziet, dat verzet en opstandigheid toch niet helpen? Nee, het is niet negatief, want dat zou berusting zijn: een valse overgave, uit onmacht. Het is juist heel positief. De dichter heeft iets gemerkt van Gods wijsheid, Zijn rechtvaardigheid, trouw en liefde. Hij gaat met ons Zijn heilsweg, ja, juist door moeiten en strijd heen. Nu is het maar goed, dat God hem bij de hand heeft gevat en hem is gaan leiden. Want anders zou hij deze weg niet gekozen hebben, maar -denk ik- een andere, prettiger weg. En dan was hij verkeerd uitgekomen!
Is het met ons anders? Ook nu weer zijn we de Lijdenstijd ingegaan. We denken aan het lijden van onze Heer, het lijden van zoveel mensen in de wereld, ook ons persoonlijke lijden. En wij mogen opnieuw ervaren, hoe God ook ons bij de hand heeft gevat om ons door al die ellende heen te lijden. Wij kunnen ons rustig, met alle pijn en zorg, toevertrouwen aan Zijn leiding. En als we aan Zijn hand gaan, zijn we ook altijd bij Hem en is Hij bij ons, In Zijn lijden en sterven heeft Christus ons dat laten zien. God zal ons niet loslaten, maar vasthouden en zegenen. Misschien wel het meest, als u het ’t moeilijkst hebt. Door Zijn bewarende leiding kan niets u scheiden van de liefde Gods, in Christus onze Heer.
Nu blijf ik bij U voor altijd,
God, Die mij troost, die bij mij zijt,
Mijn twijfel stilt en mijn verlangen,
Die mij in liefde houdt omvangen.
Gij neemt mij bij de rechterhand,
Gij zijt getrouw, Uw raad houdt stand,
Uw wijsheid is het die mij leidt
En eenmaal kroont met heerlijkheid.
(Ps.73, 9)