Een mens kan spreken en luisteren en antwoorden. Toch doet hij dat niet altijd. Gesproken wordt er veel, maar niet altijd de juiste woorden. Antwoorden worden er ook genoeg gegeven, maar niet altijd zijn zij welgemeend en oprecht. Luisteren echter komt bij mensen heel weinig voor. Blijkbaar moet je dat leren. Dat hoor je dan ook wel eens zeggen: “Leer nou toch eens te luisteren!”
Luisteren is lang niet gemakkelijk. Vooral luisteren naar mensen in een crisis. Luisteren naar mensen, die leven in onzekerheid. Luisteren naar mensen, die lijden en hun verhaal kwijt willen. Dat is heel moeilijk! Je wordt er zelf onzeker van, je wilt dan de stilte opvullen, je zoekt dan maar gauw naar pasklare antwoorden. Vaak zijn dat gemeenplaatsen, dooddoeners als: “Kop op, achter de wolken schijnt de zon” of “Het komt best goed” of “Je moet maar denken: na regen komt zonneschijn”. Om maar niet te spreken van een antwoord als deze: “Je moet maar denken: er zijn er zo veel, die het veel zwaarder hebben dan jij… kijk maar om je heen… “die en die zijn er toch ook doorgekomen en hoe moeilijk hebben zij het niet gehad?!” Als we zulke dingen zeggen, wat hebben we dan toch slecht geluisterd! Meestal zitten we ook al tijdens het luisteren ons af te vragen, wat we straks zullen gaan zeggen.
Echt luisteren is anders. Het geeft meestal geen pasklare antwoorden. Integendeel: het maakt je sprakeloos, het brengt je in verwarring. Het is ook: het aandurven eens géén antwoord te hebben. Er is moed voor nodig om er soms het zwijgen toe te doen. Om evenals die ander vanuit grote onzekerheid op zoek te gaan, een onzekere weg. Maar het geeft dan wel een echte ontmoeting! En het zal die ander goed doen, want hij of zij merkt dan dat je echt bij hem of haar bent, er als ’t ware naast staat. En de woorden komen dan vanzelf, als ze moeten komen. “Maak je dan niet bezorgd, wat je zult zeggen, als het er op aankomt. De Geest zal je de woorden geven die gesproken moeten worden“, zo zegt Jezus in Marcus 13 vers 11.
Leren luisteren… vooral ook naar Hem in de Lijdenstijd. Daar wordt je stil van…