Verloren en gevonden

Het gebeurde twee maanden geleden, in het weekend van 4 januari. Mijn vingers waren uitgezet vanwege de reuma, die al 35 jaar mij in zijn wurgende greep houdt. De trouwring sneed in mijn ringvinger. Ik besloot hem af te doen. Met veel moeite is mij dat gelukt. Maar wat is een gelukkig getrouwde man zonder trouwring? Dus vond ik een oplossing in mijn pink. Daar zou die nog wel om kunnen, dacht ik. Zo gedacht, zo gedaan. Hij zat wel wat royaal, maar kon er toch niet zo maar afglijden.

Dat alles deed ik zaterdag. Het weekend ging voorbij, zonder dat ik verder aan de ring dacht. Tot ik op maandag opeens merkte, dat die er niet meer zat. Wat een schrik! Waar is de ring? Waar ben ik geweest? Natuurlijk thuis en aan de overkant, waar onze dochter woont met haar gezin en waar we ‘s-zondags nog lekkere couscous gegeten hadden. En ook nog op de oversteek van het ene huis naar het andere. De huizen werden grondig gecontroleerd, maar niets gevonden! De Gemeente, waar de gevonden voorwerpen kunnen worden afgegeven, bleek bij navraag ook niets te hebben ontvangen. Ik voelde me er erg ongemakkelijk bij. Ben je 52 jaar getrouwd en drie jaar verloofd en al die jaren was de ring jouw trouwe maatje geweest, het symbool van onze verbondenheid in liefde en trouw, en dan nu op het laatst van je leven moet je ZONDER verder.

Eergisteren, ik kwam met de taxi terug van het Maasstad Ziekenhuis, waar ik had gedialyseerd, kwam mijn lieve Tilly mij tegemoet door de geopende voordeur. Zij deed wat opgewonden. Ik zei: “Is er soms iets?” “Moet je horen, wat me vanmiddag is overkomen! Ik was in de badkamer om me wat op te knappen, toen ik in de toiletpot keek. Ik zag daar iets, wat ik nog nooit gezien had: een rond glimmend geval. Zou daar een afsluiting zitten of zo? Maar waarom is me dat dan nog nooit opgevallen? Ik ging met mijn hand het water in om eens te voelen wat dat was. Wie schetste mijn verbazing! Het was de trouwring!” Mijn reactie: “Zie je wel, wat ik zei is toch waar: Wat in het huis verloren is, geeft het huis ook weer terug!” Maar op wat voor plek?? En waarom hebben we dat niet eerder gezien? Zo vaak heeft de toiletborstel daar zijn werk gedaan, hoe kan dat dan? Wij keken elkaar liefdevol aan en waren het er over eens, dat die ring eerst doorgespoeld moet zijn geweest en ergens onderin is blijven hangen tot die 7e maart, toen het door onverklaarbare oorzaak weer is boven komen drijven. Voor ons is het een WONDER! Het maakt ons nog gelukkiger als we al waren, ook zonder ring. Wáár is die RING? Dáár is die Ring!

Barendrecht, 7 maart 2013

 Tilly 14-04-1957