Na precies vier weken in het ziekenhuis gelegen te hebben ben ik maandag 25 januari weer thuis gekomen.
Vorig jaar, op 28 december, had de huisarts voor mij een ziekenhuisopname geregeld, omdat ik steeds zwaarder werd en dus vocht vasthield. Bovendien kreeg ik ademnood en was de bloeddruk veel te hoog. Dit alles hing samen met mijn steeds zwakker wordende nieren. Ik kwam dus op de afdeling nefrologie te liggen, bij allemaal mensen met nierproblemen. Ik werd direct aan een infuus gelegd om geconcentreerde Butaminide in het lichaam te brengen. Het is een middel, dat vocht afdrijft. In een week tijd was ik 10 kilo kwijt! Ik kwam ook aan de zuurstof te liggen, maar dat was na enkele dagen al niet meer nodig, omdat de benauwdheid over was. Het ging dus allemaal terug, totdat men ondekte, dat het infuus was gaan ontsteken en er een bacterie bij gekomen was. Die moest toen bestreden worden met een ander infuus. Alsof dat nog niet genoeg was, kwam er ook nog een bacterie op de dikke darm, waardoor ik zo’n tien dagen heftige diarree kreeg. Het was vreselijk. Ondertussen had men op het eind van de tweede week stappen ondernomen om de dialyse voor te bereiden, want het was duidelijk dat dit moest gaan gebeuren. De waarden in het bloed waren zo slecht geworden, dat dit geen uitstel meer gedoogde. Dus werd ik geopereerd en werd er een katheter ingebracht. Direct daarop, op zaterdag, werd al met de dialyse begonnen. Ik werd aangesloten aan een dialyseapparaat, zo’n 8 à 10 uur achter elkaar. Dat bracht nogal wat problemen mee, want de dialyse verliep niet vlekkeloos en de wond van de huidpoort lekte. Dit hebben we de derde week doorstaan. Steeds weer het bed uit, vanwege de diarree. Soms hield ik het niet mee en lag de helft op de grond. Het was allemaal zo vernederend en er kwam maar geen eind aan. Er waren ook geen medicijnen tegen. Op het eind van de derde week werd er met dialyseren gestopt, want de wond bleef lekken en was ook gaan ontsteken. Men besloot de wond rust te geven en daarna weer opnieuw met dialyseren te beginnen. In die tussentijd zou ik naar huis kunnen. Ik blij! Maar het was van korte duur, want al gauw kwam een zuster mij vertellen, dat ze in de buik een bacterie hadden gevonden. Ze hadden nl. het wondvocht op kweek gezet en nu was gebleken, dat er een bacterie zat. Die moest natuurlijk weer eerst bestreden worden. Dus ik weer aan het infuus. Na enkele dagen besloot men mij een dubbele dosis antibiotica in te spuiten, zodat ik er een weekje tegen kon en met tabletten naar huis kon. Zo is dus geschied. En nu geniet ik al weer enkele dagen van de huiselijke rust en liefdevolle verzorging van Tilly. Vanmorgen (vrijdag) zijn we nog weer even terug geweest voor controle. Alles was goed, gelukkig, en ze wensten me geluk dat ik maandag naar huis ben gegaan, want inmiddels lagen er drie afdelingen plat, geveld door een nieuwe bacterie met hevige diarree!
Zo zie je maar hoe het gaan kan. Natuurlijk ben ik er nog lang niet. Het is een lange weg om te gaan, maar er is perspectief! Ik sta heel wankel op mijn benen, maar de eetlust is er weer en ik heb ook zin om weer wat te gaan doen.
Ik bedank al die lieve mensen, die mij een kaart hebben gestuurd. De wand boven mijn bed was een fleurig geheel. Ook bedank ik u als u een mailtje heeft gestuurd. Ik ben gisteren uren bezig geweest om alle mailtjes te lezen. Voor de vele telefoontjes, die Tilly heeft ontvangen, de bloemen en andere vormen van meeleven, bedank ik u hierbij. Het is ons beide tot grote steun geweest.
Beste Dominee Ph Kroes. Ik hoop dat de HERE GOD , u fysiek krachtig zal maken en dat u weer spoedig thuis mag komen. Liefs en sterkte. GODS ZEGEN!. fred
Beste dominee Kroes,
Graag wil ik u van harte beterschap wensen en de hoop uitspreken dat u snel weer naar huis mag.
Uw website is mij tot zegen en dagelijks lees ik er een stukje op.
(En ik ben blij dat u een ander “oog” geplaatst hebt)
Gods zegen voor u en allen die rond u staan in deze moeilijke tijd.
Hartelijke groeten van Olla uit België.
(geboren in 1954 in Barendrecht en als kind speelde ik op de akkers waar nu uw woning staat 🙂 )
Beste domine de Kroes
Ik las dat u aan de dyalise bent momenteel hoop dathet voor u niet te belastend is ,want dat is bij ieder heel verschillend mijn man heeft het ook driekwart jaar gedaan en voelde zich nooit naar ,juist andersom hij kwam altijd thuis en was dan erg goed .
En nu is hij alweer een hele poos zonder dyalise omdat zijn nieren weer spontan zijn gaan werken .
Wiliswaar met medicijnen maar dit gaat nu al ik denk 2 jaar goed .
Wens U het allerbeste toe met een Hartelijke groet van Hilda 🙂
hallo ds Flip
Dus daarom hoorden we niets meer van je!
Echt weer iets voor jou, als je iets doet doe je
het wel ERG goed.Hoop dat je hart dat allemaal trekt
en de moet niet opgeven hoor al is het nu zwaar,we
bidden voor jou en Tilly
Ga met God!
liefs
Coos
Beste Dominee Kroes, ik hoop in de HERE GOD , dat u vooruitgaat in alles die u de laatste tijd heeft meegemaakt. En dat u heel gauw weer naar huis mag gaan!. De HERE JEZUS IS met u. groet fred.
Beste Ds. Kroes,
Geschrokken ben ik van uw opname in het ziekenhuis. Wat een zorgen zo ineeens. Regelmatig lees ik uw preken en berichten! Ik wens u veel kracht en Gods zegen toe! U bent, met uw site, voor velen tot zegen geweest!! Zelf ben ik met pensioen en als ouderling werkzaam in het ouderen-pastoraat.Vorig jaar kreeg ik te horen, dat ik prostaatkanker had, maar ben gelukkig genezen, aldus mijn arts in Rott. Nogmaals sterkte voor u en uw vrouw en ik hoop nog veel van u te horen en te lezen!
Hart. groet,
Wim van Iperen
Hardinxveld-G’dam
Dominee Kroes,
Gelukkig, dat u weer thuis bent; maar wat hebben u en uw vrouw veel meegemaakt. Steeds die bacteries in een ziekenhuis; je vraagt je af hoe die daar terecht kunnen komen. Wat zullen u en uw vrouw blij en dankbaar zijn, dat u weer thuis bent.
Wij wensen u van harte een spoedig herstel toe en ook ik hoop nog veel preken van u te mogen lezen.Heel veel sterkte en lieve groeten voor u en uw vrouw.
Ien
Beste Olla, Hilda, Coos en Frans en Fred,
Bedankt voor jullie goede zegenrijke wensen! Ik ben nu even thuis, omdat de wond van de katheter nog moet genezen. Daarna gaan we aan de dialyse (buikdialyse. Ik heb er al een week aan gelegen, maar de wond lekte zo dat ze er maar mee zijn gestopt.Eigenlijk waren ze te vroeg begonnen, dirtect na de operatie, omdat ze dachten dat de nieren gingen bezwijken.Gelukkig houden ze ’t nog even, zo wijzen de waarden uit, Die man van Hilda is maar een bofferd hoor!Ik hjeb nog nooit gehoord, dat er een spontaan herstel kan optreden. Ik heb in ’t ziekenhuis heel veel problemen opgelopen, o,a, 4 bacterieën, die met een massa antibiotica bestreden moesten worden, waardoor ik nu incontinentieproblemen heb. Hopelijk gaat het gauw over!
Nogmaals bedankt voor jullie meeleven! en heel veel groeten, ds.Kroes.
Beste heer Kroes,
Ik lees uw verslag van deze aanval op de gezondheid. Goed te horen dat u weer thuis bent, goed herstel gewenst verder.
Groet van Gerard (regelmatige bezoeker van deze site)
Beste Dominee Kroes, ik ben blij, voor u en voor uw familie, dat weer thuis mag zijn. Geprezen is de HERE GOD, voor ZIJN Liefde en Genade. groet . fred.
Dag ds.Kroes,
Met veel aandacht lees ik altijd uw prachtige stukjes!
Wat erg dat u zo ziek bent geweest, en zoveel in korte tijd moest meemaken.
Ik wil u graag heel veel sterkte wensen en een spoedig herstel.
Met hartelijke groet,
Grace de Vos-van Weenen,
Leerdam.