Uw Vader weet wat gij van node hebt

Mattheüs 6, 8
“Uw Vader weet wat gij van node hebt, eer gij Hem bidt”

Niemand gaat verhuizen of neemt een nieuwe baan aan, als hij niet eerst het nieuwe huis en de nieuwe omgeving van het werk heeft verkend. Je wil toch graag weten, waar je aan toe bent. Maar bij het ingaan van een nieuw jaar ligt dat anders! We gaan er in zonder verkenning, zonder ook maar enigszins te weten wat het brengen zal.

“Van het concert des levens heeft niemand een program” staat bij menigeen thuis op een wandbord. Voor ons ligt en nieuw jaar, een totaal onbekend land, waar je niets van weet. Wat ons daar wacht, kan heerlijk zijn,’t kan ook vreselijk zijn. Misschien is het wel een beetje van alles en nog wat. Mensen zouden dat graag willen weten. Daarom, zo las ik, hebben de waarzeggers het in de afgelopen tijd erg druk gehad. Wij moeten maar afwachten en gewoon verder reizen het leven door. Een filosoof heeft eens gezegd: Niet wij hebben de tijd, maar de tijd heeft ons, de tijd sleurt ons voort. Zoals wij daarnet gezongen hebben:

De tijd draagt alle mensen voort
Op zijn gestage stroom;
Ze zijn als gras, door zon verdord,
Vervluchtigd als een droom.
Liedboek Gez. 397, 5

Iedereen heeft er zo zijn voorstellingen van, van de toekomst: wat hij brengen zal. We hebben er ook allemaal zo onze verwachtingen van. Goede voornemens ook! Maar echt weten doen we ’t niet. Trouwens, zouden we ’t ook wel willen weten? Wie weet wat voor narigheid ons wacht. Je kunt het maar beter niet weten! Wat heb je er aan om op de dingen vooruit te lopen? We moeten maar afwachten, wat God ons beschikt. Want één ding is toch zeker in het nieuwe jaar: “Uw Vader weet…”  Juist daarom kunnen we toch ook met een gerust hart het nieuwe jaar binnengaan. Het is een avontuur, maar gelukkig: iemand weet daarin de weg: Vader. Wij gaan niet alleen door het leven. Wij gaan niet alleen al die nieuwe dagen, die God ons geven zal, tegemoet. Wij gaan aan de hand van Vader, en Vader weet…

Als we dat maar vast houden! Niet als een theorie, maar als levende werkelijkheid. Zoals een kind aan de hand van de vader loopt en niet bang meer is. Het vertrouwt de grote sterke man naast hem. Hebben wij dit vertrouwen ook in de Vader, Die niet alleen het verleden en de toekomst kent , maar ze ook in Zijn macht heeft, Die de dingen regelt en leidt naar Zijn wil, Die daarin ook het beste met ons voor heeft? Hebben wij vertrouwen in God, Die Zijn eigen Zoon niet spaarde en ons met Hem alle dingen schenken zal? U weet het toch wel, hoe de Heer gezegd heeft, dat alle haren op uw hoofd geteld zijn? Kunt u zich een moeder voorstellen, die ‘s-morgens de haren van haar kind uitkamt en ze gaat tellen om te weten of er ook eentje verloren is gegaan? Nou, dat doet God! Voor Gods zorgende liefde is niets te groot en ook niets te klein, ook in het komende jaar van uw leven!

“Vader weet…” en dan staat er bij: “wat gij van node hebt”. Nou, dat weten wij toch ook wel, niet waar? Ieder heeft het ons deze eerste weken van het jaar toegewenst: geluk en vooral gezondheid! We hopen en bidden maar dat God ’t ons geven zal. En als dat niet gebeurt, spreken we van beproeving of een kruis dat ons is opgelegd. Zo verwarren we voortdurend wat wij graag willen en wat ons “van node is”, wat God vindt dat we nodig hebben. Een mens berekent graag zelf zijn levenskansen en alles wat daarin past: welvaart, levensvreugde liefde, gezelligheid, vakantie, vooruitgang en allerlei pleziertjes. We kunnen niet laten voor onszelf voorzienigheidje te spelen. Natuurlijk, je moet ook wel plannen maken voor de toekomst, je moet de dingen in het leven ook wel naar je hand zetten, naar onze eigen hand. Onze hand? Ja, biddend dat het ook Gods hand mag wezen! Dat alles behoort nog tot de eigen verantwoordelijkheid. Daar wordt je door God toe geroepen en Hij geeft je er ook gaven voor en talenten. Maar het wordt tot zonde, als het niet steunt op het woord van onze tekst: “Uw Vader weet wat gij van node hebt”.

Daarom moeten we steeds weer goed onderscheiden: gaat het om mijn eigen wil of staat Gods wil voorop in mijn leven? Vind ik dat ik iets nodig heb, of vertrouw ik er op, dat Vader weet, wat ik nodig heb?

Natuurlijk hoeven we ook niet lijdelijk af te wachten wat God ons beschikken zal in het komende jaar. We mogen het goede ook naar ons toehalen, er op vertrouwend dat God het zegenen zal. We gaan aan het werk in de overtuiging, dat Vader meewerkt en weet, wat allemaal goed voor ons is. We hebben dus niet ons werk te doen, maar Zijn werk, niet onze weg te gaan, maar zijn weg met ons. Dat is toch nog heel moeilijk, want een mens houdt zich zelf graag voor de gek. Uiterlijk kunnen de dingen soms lijken alsof we ze voor God doen, maar in feite doen we ze vaak alleen voor ons zelf. De mens is soms zo schijnheilig, zonder dat we ’t in de gaten hebben. Het gevaar voor zelfbedrog is altijd aanwezig. Daar moeten we op bedacht zijn! Kijk maar eens terug in je leven en zie, hoe vaak zelfzuchtige bedoelingen hebben meegesproken in je leven. Hoe vaak hebben wij ook niet gebeden om zaken die we toch eigenlijk helemaal niet echt nodig hadden? En hoe dikwijls hebben we zaken, die we wel echt nodig hadden en die God ons geven wilde niet geaccepteerd? Dat alles zien we nu achteraf. Maar toen, toen het speelde, zag u het niet. Daarom, wees voorzichtig dat ’t u niet weer overkomt in het nieuwe jaar. Schrijf onze tekst maar in uw agenda, opdat u er dagelijks aan herinnerd worde.

Uw Vader weet, wat u van node hebt… En dan staat er gelukkig ook nog bij: “Eer gij Hem bidt”. Gelukkig, zeg ik. Want dat betekent toch, dat het niet van mijn bidden afhangt, of God voor mij zorgen zal. Wat een troost! Want ik ben er van overtuigd, als God ons eens één jaar geven zou wat wij bidden en ons liet beslissen wat Hij ons geven moest, dat het er dan niet zo best zou uitzien in ons leven. We zouden al heel gauw tot God bidden: Heer, geef ons toch maar alstublieft wat U het beste vindt voor mij.

Daarom, we kunnen over veel klagen in ons leven, want het leven is vaak niet gemakkelijk. We leven in een zondige wereld. En wat het jaar ons brengen zal, zien we met zorgen tegemoet. Maar voor één ding willen we vanmiddag danken: dat ons lot en ons leven niet rusten in eigen hand, maar in Gods hand. We hoeven niet op eigen risico het nieuwe jaar in te gaan. God heeft Zijn plan voor mij getrokken, mijn weg is door Hem uitgestippeld.

Als ik maar weet, dat hier mijn weg
Door U, Heer, wordt geleid,
En dat die weg, hoe moeilijk ook,
Mij nader tot U leidt…..
Evang. Liedbundel 178

Amen.