De profeet Jesaja verkondigde, dat er een jongetje met een speciale naam geboren zou worden en dat dit een teken was voor koning Achaz (Jesaja 7 vers 14). “Immanuël” heette die jongen. En telkens als Achaz later deze jongen zou tegenkomen in de straten van Jeruzalem, zou hij herinnerd worden aan de belofte van de profeet.
Maar ook zal hij herinnerd worden aan zijn eigen ongeloof en onwil, omdat hij die belofte van de profeet niet geloofde en er niet op in is gegaan. Zou dat ook niet de betekenis zijn van Kerst? Zeg maar het “teken” van dat kind? Dat een mens telkens weer voor de beslissing wordt gesteld: gaan we met God of gaan we liever onze eigen gang?
“Zie, de jonkvrouw zal zwanger worden”, zegt Jesaja. Wie die jonkvrouw is wordt niet gezegd Sommigen denken aan de vrouw van Achaz. Maar eigenlijk is het niet zo belangrijk om het te weten, want deze belofte reikt veel verder dan Achaz en zijn tijd. Het is immers een teken, van God gegeven. Een teken, dat geldt voor alle tijden. Een teken, dat mensen tot geloof wil brengen, Achaz, maar ook ons. Allen moeten zich bekeren tot God!
“Immanuël” betekent voor Achaz, dat hij er niet alleen voor staat, al zijn de vijanden om hem heen nog zo sterk. God is er bij, en Hij is de Redder. Dit moest Achaz maar eens goed begrijpen en aanvaarden, dat zou voor hem en heel Jeruzalem de redding zijn! Niet van mensen moet je ’t hebben, Achaz. Stel op mensen geen vertrouwen, alleen God laat je niet in de steek! Dat alles betekent “Immanuël”, die vreemde naam van dat jongetje.
Bij de aankondiging van Jezus’ geboorte in Mattheüs 1 vers 23 wordt deze tekst uit Jesaja aangehaald. Mattheüs springt over 6 eeuwen heen, van Jesaja naar Jezus. En nu komen daar nog eens 20 eeuwen bij: van Jezus naar ons! Matteüs wil ons laten zien, dat wat voor Achaz belangrijk was, ook voor ons geldt. En dat was: de ontmoeting met een KIND. Voor Mattheüs is dat het kind Jezus. De ontmoeting met Jezus zal voor heel de wereld beslissend zijn! In Hem immers komt God helemaal tot ons, als Redder, Verlosser. Hij is het “vlees geworden Woord van God”, zo zegt Johannes het in het voorwoord op zijn Evangelie (Johannes 1). Hij laat ons zien in woord en daad, wat “Immanuël” betekent, hoe God met ons is!
Zouden wij dan ook niet tot inkeer moeten komen net als koning Achaz? Zouden we niet voor Jezus moeten kiezen? We hebben toch niet voor niets een teken ontvangen? Het teken van Jezus’ geboorte! Laten we Hem dan ook begroeten, straks, als het Kerstfeest is! Wat fijn, dat God nog steeds naar arme mensen omziet!
Fantasties, hier heb ik geestelijk voedsel tot mij genomen op deze website. Dank u wel!!!!!!!
Beste Jan, ik ben blij dat je aan mijn “preek” iets gehad hebt. En ik hoop dat je ook nog eens als die andere stukken en preken zult lezen! Echt voedsel voor onderweg! God zegene je! Ds.Kroes/