In de vorige meditatie uit 2 Timtëus hoorden we, dat de verspreiding van het Evangelie met veel lijden gepaard ging. Ook Paulus spreekt daarvan in zijn eigen leven, als het lijden om Christus’ wil, ter wille van Christus. Veel martelaren hebben dit in de kerkgeschiedenis doorgemaakt. En nóg gebeurt dit overal, waar Christenen worden vervolgd. Het getuigen van Christus kan levensbedreigend zijn. In de oorlog hebben ook veel mensen dit ondervonden. We denken bijvoorbeeld aan de beroemde Duitse predikant Bonhoeffer, die vlak vóór het einde van de oorlog de kogel kreeg. In ons wereldje is dat gelukkig momenteel niet zo, wij leven in vrijheid en blijheid. Toch zien we ook dicht bij ons, hoe het getuige van Christus zijn geen eenvoudige zaak is en vaak met leed gepaard gaat: minachting, discriminatie, onderdrukking, isolement. Onze wereld is tolerant, ja zeker, zo heet dat officieel, iedereen mag en kan eigenlijk alles, mits het de algemene orde niet al te zeer verstoort. Maar de mensen zijn niet tolerant, vaak integendeel. Wie zijn mond durft open te doen tegen een gangbare mening in, zal dat zeker merken. Toch moet dat soms wel eens, dat je tegen de draad in moet gaan. Gedenkend Jezus Christus en levend vanuit Zijn Evangelie! Je moet soms als enkeling tegen de stroom oproeien. Dat kan een Christelijke stroom zijn: wanneer je moet optornen tegen allerlei niet meer levensvatbare kerkelijke normen en leeruitspraken, tradities en dogma’s. Het kan ook een “heidense” stroom zijn, wanneer het “in Christus zijn” je verbiedt mee te doen met een heersende openbare mening of politieke richting, wanneer je misschien moet waarschuwen tegen de antichrist, die daarachter verscholen gaat.
Tegen de stroom in zwemmend mogen we -zo zegt Paulus- het behoud in Christus deelachtig worden, want indien wij met Hem gestorven zijn, zullen wij ook met Hem leven! Indien wij standvastig zijn, zullen wij ook met Hem heersen (2 Tim. 2, 11-12).
Daarom nogmaals: houd in gedachtenis Jezus Christus, verrezen uit de doden! (2 Tim. 2, 8)
Beste ds kroes, het is wel degelijk waar wat U schrijft, het is niet altijd makkelijk wanneer je Christus trouw wilt blijven,je ontmoet vaak heel veeltegen wind en je staat vaak alleen en dat is best soms moeilijk.Het gebeurd in fam.maar wat ik nog erger vind is dat het vaak ook broeders en zusters zijn die zo handelen.Het is echt wel moeilijk om staande te blijven je voelt je vaak een vreemdeling in de wereld maar dat moet ons niet vreemd wezen maar toch!!!
Hartelijke groetjes Thea van Wijk.