Handelingen 6, 8
“En Stefanus, vol van genade en kracht, deed wonderen en grote tekenen onder het volk”
Stefanus was de eerste diaken, maar tegelijkertijd ook een geweldige prediker, en hij werd de eerste martelaar van de Kerk. Hij was een man “vol genade en kracht”. Vol van geloof, en daardoor vol van kracht! Geloofskracht. Het geloof immers vermag alle dingen. Geloof en kracht horen bij elkaar, kracht komt voort uit het geloof.
Veel mensen hebben dit niet in de gaten. Zij denken altijd nog, dat geloof iets is voor zwakkelingen, vrouwen en kinderen, mensen die in deze wereld geen vuist kunnen maken. Het is goed dat zij hun geloof nog hebben. Dan hebben ze tenminste nog iets! De sterken in de wereld hebben dit geloof niet nodig, denken zij dan. Zij kunnen zelf wel hun peultjes doppen. Zó wordt vaak gedacht en ook er naar gehandeld. De zwakken worden daarmee als “waardeloos” aan de kant geschoven.
Stefanus laat ons zien, dat het anders is, en ook anders moet, en anders kán. Die man was vol van geloof en nu ook vol van kracht, waardoor hij kon wat niemand anders kon: wonderen en tekenen, die met mensenkracht spotte. En hij stelde die geloofskracht in dienst van de zwakken, hij werd de eerste diaken!
Om een voorbeeld aan te nemen!